یوفا: تیم ملی فوتبال روسیه برای ادامه دادن راه شوروی سابق دورخیز کرده است. قهرمانی اخیر “زنیت” در جام یوفا، بار دیگر نام روسیه را در عرصه‌ی باشگاهی اروپا مطرح کرد. ملی‌پوشان جوان می‌آیند که پس از نیم قرن جام را به خانه ببرند. به گزارش یوفا: سال ۱۹۶۰ تاریخی طلایی در فوتبال روسیه بود. تیم ملی فوتبال روسیه در این سال با درخشش دروازبان اسطوره‌ای خود، “لئو یاشین” و مهاجمش “والنتین ایوانف” ، نخستین جام ملت‌های اروپا را از فرانسه به خانه برد. تیم روسیه در سال‌های ۱۹۶۴، ۱۹۷۲ و ۱۹۸۸ به نایب‌قهرمانی اروپا رسید، ۶ بار در مرحله‌ی گروهی متوقف شد و ۳ بار هم جواز حضور در دور نهایی را به دست نیاورد. روزهای طلایی اما، به تاریخ پیوستند. زمانی که شوروی سابق از هم فروپاشید، ستاره‌ی تیم ملی فوتبال این کشور هم از درخشش افتاد. جمهوری‌های کوچک، خودمختار شدند و ستارگان فوتبال در پشت مرزهای جغرافیایی باقی ماندند. تیم ملی فوتبال شوروی سابق، درخشش خود را بیش از همه مدیون بازیکنان اوکراینی‌تبارش بود. یاشین و “اولگ بلوخین” از آن جمله هستند. ویکتور پاسولکوی ۴۷ ساله، از پیشکسوتان اوکراینی‌تبار “اسبورنایا” (تیم ملی) گفت: « بازیکنی مانند بلوخین در آن زمان به راحتی می توانست در باشگاه‌هایی مانند رئال مادرید یا منچستر بازی کند. اما ما اجازه‌ی ترک کشور را نداشتیم.» در آخرین درخشش تیم ملی شوروی، یعنی نایب‌قهرمانی اروپا در سال ۱۹۸۸، پاسولکو حضور داشت. تیم ملی فوتبال روسیه‌ی امروزی از لحاظ جغرافیایی در دل شوروی سابق است اما از نظر توانایی، هرگز نتوانست در قد و قواره‌ی این کشور ظاهر شود. تیم روسیه پس از فروپاشی شوروی سابق برای نخستین بار شانس خود را در رقابت‌های جام ملت های اروپا در سال ۱۹۹۶ در انگلیس آزمود، اما درپایان مرحله‌ی گروهی به خانه بازگشت. تیم روسیه، باانگیزه اما کم‌مهره در تیم ملی فوتبال روسیه، هفت بازیکن از تیم زنیت سنت پترزبورگ حضور دارند. بازیکنانی که قدرت آنها را تیم بایرن مونیخ آلمان، به تازگی در نیمه‌نهایی جام یوفا با همه‌ی وجود احساس کرد. در خط حمله، یکی از بازیکنان استثنایی فوتبال روسیه قرار دارد: “آندره آرشاوین” . مهاجم یک متر و ۷۲ سانتی‌متری تیم زنیت که بازوبند کاپیتانی تیم ملی روسیه را نیز بر بازو دارد. آرشاوین مستعدترین بازیکن دهه‌ی جاری فوتبال روسیه، پردرآمدترین فوتبالیست این کشور و فارغ‌التحصیل رشته‌ی طراحی مد است؛ رشته‌ای نه چندان عادی برای یک بازیکن فوتبال. آرشاوین تنها بازیکن تیم ملی روسیه است که در تمام ۱۲ بازی مرحله‌ی مقدماتی جام ملت‌های اروپای سوئیس و اتریش، در ترکیب اصلی تیم قرار گرفت. از تکنیک و دوندگی او نه “دیک ادووکات” ، مربی زنیت، می‌تواند چشم‌پوشی کند و نه هموطن او گاس هیدینک. البته هیدینک باید در دو بازی نخست تیم ملی فوتبال روسیه در جام ملت‌های ۲۰۰۸ برابر اسپانیا و یونان، برای جای خالی آرشاوین چاره‌ای بیاندیشد. این بازیکن ۲۷ ساله در آخرین بازی انتخابی برابر آندورا از زمین اخراج شد و دو بازی بعدی تیمش را از دست داد. “دیمیتری سیچف” و “ایوان سائنکو” دو بازیکنی هستند که از آنها به عنوان جانشینان آرشاوین در دو بازی اول نام برده می‌شود. بازیکنان خلاق و دونده‌ای در خط میانی این تیم حضور دارند که از آن میان می‌توان به “کنستانتین زیریانوف” ، “آلکساندر آنیوکوف” ، “یوری ژیرکوف” و “ولادیمیر بیستروف” اشاره کرد. بازیکنانی که هم ویژگی های دفاعی خوبی دارند و هم در حرکت های رو به جلو به راحتی می‌توانند با هم ترکیب شوند و حمله های خطرناکی را روی دروازه‌ی حریف برنامه‌ریزی کنند. با وجود این، تیم ملی روسیه تیم چندان پرمهره‌ای نیست؛ به این معنی که دست مربی در استفاده از تاکتیک‌های مختلف بسته است. آرایش این تیم در دیدارهای جام ملت‌ها، بسته به قدرت تیم مقابل ۲-۴-۴ یا ۲-۵-۳ خواهد بود. “ایگور آکین فیهف” هم درون دروازه‌ی روسیه قرار دارد. دروازبانی با ظرفیت‌های فراوان که البته پس از آسیب‌دیدگی زانو، دیگر نتوانست به روزهای اوج آمادگی بازگردد. نقطه ضعف تیم ملی روسیه فقدان بازیکنان حرفه‌ای در خط دفاع است. به همین دلیل باید همواره “ایگور سمشوف” و یوری ژیرکوف، نیم‌نگاهی هم به پشت سر داشته باشند. نکته‌ی دیگر که در واقع مشکل تاریخی تیم ملی روسیه به‌شمار می‌آید، تمرکز است. این تیم در برابر حریفان قدرتمند بسیار خوب ظاهر می‌شود و از شانس برد بیشتری برخوردار است، در حالی که در برابر تیم‌های ضعیف، سردرگم بازی می‌کند. هیدینک و چهارمین تجربه‌ی ملی گاس هیدینک، مربی هلندی تیم ملی روسیه، وجهه‌ی قابل قبولی در میان بازیکنان دارد. این مربی ۶۱ ساله با وجود آن که با زبان روسی آشنا نیست، اما توانسته تا اندازه ای این تیم را از مشکل خارج کند. هیدینک، تیم ملی هلند را به مرحله‌ی یک‌چهارم نهایی جام ملت‌های اروپای ۱۹۹۶ انگیلس و نیمه‌نهایی جام‌جهانی ۱۹۹۸ فرانسه رساند که هر دو بارهم ضربه های پنالتی، مانع راه یابی نارنجی‌پوشان به مرحله‌ی بعد شد. وی هم‌چنین کره‌ی جنوبی را در سال ۲۰۰۲ در سکوی چهارم جهان قرارداد و تیم فوتبال استرالیا را تا مرحله‌ی یک‌هشتم نهایی جام‌جهانی ۲۰۰۶ آلمان رساند. هیدینک در دوران مربیگری خود در سطح باشگاهی هم موفق بوده است. تیم آیندهوون با سکانداری او، ۶ بار قهرمان باشگاه‌های هلند شد، ۴ بار جام حذفی را بالای سر برد و در سال ۱۹۸۸، جام یوفا را از آن خود کرد. هیدینک اکنون با درآمد ۲ میلیون یورو در سال، قرارداد خود را با تیم ملی روسیه تا جام‌جهانی ۲۰۱۰ تمدید کرده است. ملی‌پوشان این کشور امروز خود را، به مربیگری او، در جمع ۱۶ تیم پایانی رقابت‌های جام ملت های اروپا می‌بینند. روسیه در پنجمین حضورش در جام ملت‌های اروپا، در دیدارهای گروهی به دیدار اسپانیا، یونان، مدافع عنوان قهرمانی، و سوئد می‌رود. گروهی که به هیچ عنوان ساده نیست. پاسولکو دراین باره گفت: «مشکل خواهد بود، بسیار مشکل. اگر روسیه از این گروه صعود کند، برایم همانند یک معجزه است. تیم جوان است و این نخستین بار است که بازیکنان در چنین تورنمنتی حاضر می‌شوند. این تیم آینده‌ی خوبی دارد، به شرط این‌که بازیکنان با هم بمانند و با هم رشد و پیشرفت کنند. اما اکنون در اتریش و سوئیس به نظرم کمی زود است.» شاید به همین دلیل باشد که هیدینک هم هدف اصلی خود در جام سیزدهم را “تلاش برای ماندن” اعلام کرده است. فوتبال روسیه جام‌های بین‌المللی را نشانه رفته است قهرمانی اخیر تیم زنیت سنت پترزبورگ در جام یوفا تا حدی نظرها را به فوتبال روسیه جلب کرد. پاسولکو ادامه داد: «این‌که می‌گویند با آمدن غذا، اشتها هم می‌آید، درست است. ما این اواخر جام یوفا را بردیم و حال می‌خواهیم در اروپا در سطح ملی خودی نشان دهیم.» پاسولکو ملی‌پوشان را تشنه‌ی لیگ‌های اروپایی می‌داند و تیم ملی را سکوی پرتاب. به اعتقاد وی اما بازیکنان لازم است هنوز در کنار هم رشد کنند. او افزود: « بازی‌های انتخابی را دنبال کردم. در این رقابت‌ها ملی‌پوشان چندان منسجم نبودند. به عنوان مثال برابر انگلیس، بازی خوبی انجام شد، اما بازی‌های بسیار ضعیفی نیز برابر آندورا و اسرائیل شاهد بودیم. بازی‌هایی که در آنها معلوم نبود بازیکنان در پی چه چیزی هستند. به اعتقاد من دفاع چندان منسجم نیست اما در حمله اگر همه‌چیز مرتب باشد، تیم وضعیت خوبی دارد.» به نوشته ی پایگاه اینترنتی “دویچه وله” رقابت‌های یورو ۲۰۰۸، برای روس‌ها یک آزمون خواهد بود. “اسبورنایا” در سال ۲۰۱۲ در پی قهرمانی خواهد بود. رقابت‌های جام ملت‌های اروپای چهاردهم در لهستان و اوکراین.
