رازهــا فـاش می‌شوند / چرا رونالدینیو در بارسا افت کرد؟

یوفا: چندی از افراد کلیدی که در باشگاه بارسلونا فعالیت داشته و یا هم اکنون به این باشگاه اسپانیایی خدمت می‌کنند پیرامون مساله افت رونالدینیو به اظهارنظر پرداختند. به گزارش یوفا: در برنامه‌ای تلویزیونی با عنوان گزارش رابینسون که توسط مایکل رابینسون عضو پیشین تیم ملی فوتبال ایرلند و یکی از صاحب نظران فوتبال اسپانیا اجرا می‌شود، وی به گفت‌وگویی چند قسمتی با برخی از اعضای پیشین و فعلی باشگاه بارسلونا پرداخته و نظر هر یک از آنها را پیرامون افت رونالدینیو جویا شده است. این اظهارنظرها به شرح زیر هستند: خوان لاپورتا (رییس باشگاه بارسلونا): در بهار ۲۰۰۷، پس از دیدار برابر رئال ساراگوسا شاهد تغییرهایی در رفتار او بودیم که تمامی اعضای اصلی تیم را تحت تاثیر قرار داد. رونالدینیو و دکو به همراه اتوبوس تیم راهی هتل نشدند و در عوض سوار یک اتومبیل خصوصی شده و در بین راه چندین بار توقف داشتند. در پایان ما با او صحبت کردیم تا از آنچه در ذهن وی می‌گذشت، با خبر شویم و او به ما گفت که می‌خواهد در بارسا باقی مانده و دوباره به روزهای اوج خود بازگردد. ما هم به خاطر تمامی کارهایی که برای باشگاه انجام داده بود او را باور کردیم اما، با وجود تمامی حمایت‌هایی که از او می‌شد، شکی در تنهایی رونالدینیو نبود. تکسیکی بگیریستین (مدیر فنی بارسلونا): همه چیز از بازگشت او از جام جهانی ۲۰۰۶ آغاز شد. ما شاهد تغییرهایی جزئی در او بودیم. او نمی‌توانست در نبردهای تک به تک پیروز شود، مدام آسیب می‌دید، رخدادهای اطرافش او را تحت تاثیر قرار می‌دادند و او درصدد بازگشت به تیم ملی برزیل بود. ساندرو روسل (نایب رییس پیشین باشگاه بارسلونا): او (رونالدینیو) برای تمامی کارهای خود پاسخگو است. شاید او تنها فرد مقصر نباشد اما، مقصر اصلی است چرا که او شوت می‌زند، می‌دود و پرش انجام می‌دهد نه کس دیگر. خوان خوسه کاستیو (دوست نزدیک رونالدینیو در بارسلونا): زمانی که او فهمید به مردم اینجا تعلق ندارد نقطه جدیدی در زندگی‌اش شکل گرفت. وقتی زندگی شما با کمک ۵۰ نفر از سراسر جهان جریان داشته باشد طبیعی است که چنین اتفاقی برای شما رخ می‌دهد. ارتباط او با سایرین کمتر شد و با گذشت زمان او کمتر به بیان احساس خود می‌پرداخت و به جای اینکه با دوستان دلسوز نشست و برخاست کند که او را مورد انتقاد قرار می‌دادند، ترجیح داد توسط افرادی که به تعریف و تمجید از وضعیت وی می‌پرداختند، رفت و آمد کند. او هم‌چنین دفعه‌های بسیاری تا نیمه‌های شب بیرون می‌رفت. در ابتدا این کار او بیشتر به خاطر خارج شدن از فشار پس از بازی‌ها بود اما، کم کم به یک عادت و شیوه زندگی تبدیل شد. ادمیلسون (هم تیمی پیشین رونالدینیو در بارسلونا): شاید حاضرین در باشگاه از دکترها گرفته تا رییس، مربیان و هم تیمی‌ها می‌توانستند بیش از این به او کمک کنند. در بارسلونا مسایل تاثیرگذار منفی که می‌توانند برای یک بازیکن مخرب باشند کم نیستند و شاید او میلی برای دور ماندن از آنها نداشت. اوزبیو ساکریستان (دستیار پیشین فرانک ریکارد): ما صحبت‌های زیادی با رونالدینیو داشتیم. همواره با کمک‌های خود تلاش کردیم که به او بگوییم حامی‌اش خواهیم بود، اما هرگز از آنچه در ذهنش می‌گذشت باخبر نبودیم چرا که او هرگز احساس خود را بروز می‌داد. منبع: ایسنا